Την τελευταία εβδομάδα έχει δοθεί μεγάλη έμφαση στις αυθόρμητες συγκεντρώσεις «αγανακτισμένων» πολιτών στις Πλατείες. Οι δημοσιογράφοι ξαφνικά ανακάλυψαν ότι ο κόσμος έχει ένστικτο, οι πολιτικοί δείχνουν ανήμποροι να αντιδράσουν σε αυτή την λαοθάλασσα που μεγαλώνει με αυξητικούς ρυθμούς. Μέχρι εδώ όλα καλά.
Υπάρχουν όμως άλλα θέματα που θέλουν μεγαλύτερη διερεύνηση. Οι πολυπληθείς παρουσιάσεις των Ελλήνων στις πλατείες δεν πρέπει να καπηλευθούν ή να πολιτικοποιηθούν από κανέναν. Εάν συμβεί κάτι τέτοιο υπάρχει περίπτωση να ατονήσει το ενδιαφέρον και να μειωθεί η προσέλευση των Ελλήνων πολιτών στις πλατείες.
Αφού δεν πρέπει να πολιτικοποιηθούν αυτές οι συγκεντρώσεις, θα πρέπει να γίνουν περισσότερο πιέστηκες στην κυβέρνηση ώστε να αρχίζει να παίρνει αποφάσεις με γνώμονα το συμφέρων των Ελλήνων πολιτών και όχι με συμφέρον των ξένων δανειστών και των αγορών τους.
Οι δανειστές μας και οι αγορές, αν το δούμε από άλλη σκοπιά, είναι επιχειρήσεις, οι οποίες «παίζουν» με χρήματα. Όλες οι επιχειρήσεις σε όλο τον κόσμο έχουν τα ρίσκα τους. Αρα ρίσκαραν αγοράζοντας ελληνικά ομόλογα ή οτιδήποτε άλλο ελληνικό αξιόγραφο κυκλοφορούσε στην αγορά τα τελευταία χρόνια. Το ότι μας δανείζανε και εμείς τα εκμεταλλευόμασταν για μίζες και άλλες βρωμερές συναλλαγές και καρπωνόμασταν μερίδιο των χρημάτων δεν αφορά τον Έλληνα πολίτη ή την ελληνική πολιτεία με την ευρύτερη έννοια (ελληνική πολιτεία δεν είναι μόνο η κυβέρνηση ή οι 300 βουλευτές). Αφορά τους ίδιους τους επενδυτές που ενώ ήξεραν ότι οι ελληνική οικονομία δεν μπορεί να αντεπεξέλθει αυτοί συνέχιζαν να δίνουν τα ωραία τους χρήματά μέχρι έως ότου φτάσουμε στο πάτο, στο σημείο μηδέν!
Σε ένα διαζύγιο ή σε μια διένεξη δύο πλευρών δεν μπορεί να φταίει μόνο η μία πλευρά. Αρα φταίξαμε τόσο εμείς όσο και οι δανειστές μας. Δηλαδή τώρα τι πρέπει να γίνει, να παραχωρήσουμε εθνική κυριαρχία; Να παραδώσουμε τα κλειδιά της χώρας στους ξένους; Εμείς εδώ τι είμαστε σκλάβοι της εκάστοτε κυβέρνησης; Τι είμαστε μούλικα να μας κάνουν ότι θέλουν; Τι είμαστε βιομηχανία παραγωγής χρημάτων; Ή θέλουν να μας στριμώξουμε και άλλο στον πάτο ωστε να τους παραδώσουμε την πατρίδα μας και να εκμεταλλεύονται τον ορυκτό πλούτο, τα κοιτάσματα πετρελαίου, τα νησιά μας και ότι άλλο προσφέρει η φύση και ο Θεός σε αυτή την ευλογημένη χώρα.
Όπως και να έχουν τα πράγματα είμαστε ο περιούσιος λαός του Θεού. Είμαστε Έλληνες και δεν υποταχθήκαμε ποτέ και σε κανέναν και αν αυτό συνέβη πάντα εμείς κάναμε την ανατροπή υπερ μας και είναι γραμμένο στην ιστορία.
Είμαι υπερήφανος που είμαι Έλληνας. Οι Αρχαίοι πολέμησαν για την ελευθερία μας, το ίδιο έκαναν και οι ήρωες του 1821, 1940… Ε, δεν θα δειλιάσουμε τώρα. Θα σηκώσουμε το ανάστημά μας.
Ζητάμε από την κυβέρνηση να εξυπηρετήσει πρώτα τις ανάγκες του λαού των Ελλήνων πολιτών που τους ψήφισε. Δεν θέλουμε η ελληνική κυβέρνηση και το κράτος μας να είναι απέναντι από τον Έλληνα πολίτη, πρέπει να είμαστε αγαπημένοι και μονοιασμένοι. Εάν δεν το κάνουν αυτοί (κυβερνώντες) θα το κάνουμε εμείς για αυτούς.
Μυρμιδόνες
Πολύ ωραίο. Εύχομαι μόνον οι προτροπές να
ΑπάντησηΔιαγραφήβρούνε και τους κατάλληλους μύς στο παρόν
ωστε να πραγματοποιηθούν.
(Μια προσωπική παρατήρηση, εκτός θέματος :
Το περιούσιος (πιστεύω) οτι μας εξισώνει
με την ύβρη στα μάτια του Θεού, όπως και
κάποιους άλλους που Τον διατάζανε κιολας).
Για αυτό είμαστε εδώ, για να προτρέπουμε τους συμπατριώτες μας να δώσουν την μάχη τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΆδη, να σου πώ φίλε… δύσκολο μας είναι… η λέξη περιούσιος, αφορά την έμφαση που θέλαμε να δώσουμε στο κείμενο μας και όπου Θεός (βλέπε ΖΕΥΣ).
Επίσης, είναι σε όλους γνωστό ότι οι Εβραίοι ήσαν ο περιούσιος λαός του Θεού. Είναι όμως ακόμη μέχρι σήμερα ο περιούσιος λαός του Θεού; Όχι βέβαια! Εξέπεσαν από αυτή την ιδιότητα με τη σταύρωση του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Και έγιναν με τη σταύρωση αμετανόητοι εχθροί του Θεού.
Και αυτό γιατί, ενώ κατάλαβαν με την Ανάσταση του Κυρίου μας ότι Αυτός ήταν πράγματι ο Υιός του Θεού, πλήρωσαν (και πληρώνουν) για να διαδοθεί το αντίθετο.